DOMENİCHİNO (Domenico ZAMPİERİ -denir), italyan ressam (Bologna 1581-Napoli 1641). Önce Denijs Calvaert’ in, sonra da Carraccio’ların öğrencisi, Far-nese sarayı’nda Annibale’nın yardımcısı ve akademizmin başlıca temsilcilerinden biriydi. 1608’de, S. Gregorio Magno kilise-si’ndeki (Roma) Aziz Andreas’ın kırbaçlanması adlı freski yaptı; bu freskin deseni Raffaello’ya öykünülerek yapılmıştır Daha sonraları, Grottaferrata manastırindaki S. Nilo capellası’nı (Aziz Nil’in yaşamı, 1608-1610) ve Roma’daki Costaguti sara-yinın bir tavanını süsledi (Güneş arabası,1613-14). Domenichino, S. Andrea del la Valle kilisesi’nin kubbe köşeliği olarak, Michelangelo’dan esinlendiği plastik bir ustalıkta İncilciler’i resimledi.
Ancak, bu ustalık öteki yapıtlarında pek görülmez (Napoli katedralinin San Gennaro capellası). Domenichino’nun XVIII. yy.’a kadar ününü özellikle pekiştiren çalışmalar An-nibal Carraccio’nun bir tablosunun daha duygusal ve daha sağlam bir tarzda yeniden elden geçirilmiş bir yorumu olan Aziz Hieronymus’un son komünyonu (1614, Vatikan) ile hareketlilik ve daha o zamandan rokoko bir beğeni taşıyan, ama buna karşın güzel ve yalın bir manzarada serimlenen Diana’nın avı (1616, Borghese galerisi) adlı tablodur. Poussin’i Domenichino’nun sanatında ilgilendirmiş olan noktalar planların dengesi, jest ve mimik dağarcığıdır.
